Alsof we nog in de tijd besloten om de praktische test proberen te “Groene Baret”. Het natuurpark van Torres del Paine heeft een aantal lange runs door de bergen met de meest grillige vormen. Doel, vijf dagen te gaan in de route bekend als “De W” zonder een beroep op iedereen. Om dit te doen hebben we huurden een tent, een gas Infiernillo, matten, en koop voldoende voedsel voor vijf dagen.
Op dit moment voel ik me gedwongen om de verzendkosten terug te vermelden Navimag, We sponsorde het ontbijt dankzij de tientallen enveloppen en potten jam die namen, boter, suikerzakjes, Koffie…
Ik kopieer het reisverslag:
Eerste Dag: Geplant in een camping winkel, kamperen op hen is verplicht. Naast een minimale badkamers alleen geschikt voor noodgevallen, er is geen andere diensten. Laten, het is een manier om ons geld te krijgen. Liep acht uur, maar zonder de rugzak. We sliepen in zak en met al de kleren die je draagt op een moment. Voor mij twee paar sokken, panty, broek, drie truien, Sweater, trui en jas. Nog koud jodidicos. Spectaculaire landschappen.
Tweede dag: rugzakken wegen zo leidt. Veel apparatuur en voedsel dat we dragen. We lopen 5 uur. Het moet gas rantsoenering wel of niet komen we tot de laatste dag. Fantastisch landschap. Nooit meer chocolade! Het goede is dat je cool water kunt drinken en rijke van een van de streams staken we.
Third Day: We lopen 4 uur. Ze afbrekende brood. De situatie is gespannen. We besloten om een brood camping kopen voor ACHT EURO EN EEN HALF !!! Voor de zeevruchten of vraag. We sliepen buiten toegestane gebied. Voorzieningen schaars. 40 uur zonder douchen.
Vierde Dag: We gingen naar de gletsjer Peloé. We hebben heel weinig eten. Ik zeg niets, maar deze twee beginnen te ruiken.
Vijfde Dag: Wind is geweldig, Ik denk dat het in staat om op te staan. Het breekt onze tent, evenals vele andere. Wij 35 mensen slapen in de tent ranger. We hebben geen ruimte voor allemaal, moet klimmen over elkaar. Dus, de verkeerde manier, sardines in blik, waarin, bracht de nacht met een enorme stormen buiten.
De volgende dag, uitgeput keerden we terug naar Puerto Natales. In de laatste vier dagen konden we maar een keer douchen, en we waren gewoon stukjes en beetjes te eten. Nooit mijn niveau van tolerantie voor het ongemak en vuil waren zo laag!
Eenmaal in Puerto Natales hostel, Ik stak flip 28 uur zonder dat daarbij het hostel. Goed om een bed te hebben! En het eten van een bord en een glas of pan!
Maar zeker de moeite waard de ervaring. En het Torres del Paine park, zelfs een sacaperras, is ongelooflijk mooi.
Eenmaal in Puerto Natales hostel, Ik stak flip 28 uur zonder dat daarbij het hostel. Goed om een bed te hebben! En het eten van een bord en een glas of pan!
Maar zeker de moeite waard de ervaring. En het Torres del Paine park, zelfs een sacaperras, is ongelooflijk mooi.
6 reacties
Naar het reactie formulier ↓
Nacho Rodrigo
2 Februari, 2013 om 8:59 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Who komt tent!
Heeft gemaakt ontvangt u een iglo, man!
Elveranomaslargo
2 Februari, 2013 om 13:13 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Hahaha, indien. Of hebben wij gekregen in een “putiglú”
Jorge Peydro
2 Februari, 2013 om 15:05 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Joer neef die afgunst, dat meer coole foto's
Patri
3 Februari, 2013 om 22:49 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Josan, dat nice!!!
Het is ontzagwekkend, tijd, dat voor allemaal hetzelfde en welke maatregelen kunnen verspreiden naar een losse Chapulin Colorado Patagonia.
Ik hou van alles!!!
Elveranomaslargo
4 Februari, 2013 om 1:53 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Dat dacht ik ook. Het lijkt ongelooflijk dat slechts een maand en ik heb door zo veel geweest. Nou maak je klaar, klein, dat in geen tijd je je avonturen beginnen!
Miazuldemar
5 Februari, 2013 om 17:27 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Maar hoe kun je dat daar te gaan in jeans? Haha. Stukje landschap. Hield. De ontberingen worden gecompenseerd door te hebben gewoond een unieke ervaring. In een mum van tijd zult u vergeten dat u had het slecht op tijden en u zult met het prachtige landschap en de grootsheid van het avontuur leefde.
Een post te wachten op meer reizigers!
Mamen.