+%5B640x480%5D.JPG)
+%5B640x480%5D.JPG)
…Sigue
Vuelvo een salir a la calle, lopen Mientras un hombre joven me Descubre con sorpresa la otra sinds acera. Cojea visiblemente van de lama y niños, Cruzan alle hacia mí. Yo volgen dat het lopen Hasta unos meter despues, con gran Esfuerzo alcanza y me dobbelen me grijnzend:
-Alstublieft. Iets te eten!
En ik geef een cupcake. Op dat moment, zijn dochter.
- En haar! -En voor hem te wijzen op de kleine man loopt naar ons.
Dit is gewoon ondraaglijk niet, UW LAND IS EEN SHIT verraste me zeggen luid en duidelijk, hoewel in perfecte Castiliaans. Waarom hebben kinderen die niet kunnen houden?
Ondertussen encojida op blote voeten vrouw neemt als 4 blokken achter me. Verkopen handgemaakte portemonnees. Ik vertelde 20 Soms Ik wil niets. Esforzádose gaat volgen mij stap moedig versneld. En er is. Zuigen wiel.
Dat horror!. Ik kocht een handtas.
Ik had om te horen wat je dacht:
Wat lijdensweg! Ik verlaat dit hotel! Ik verlaat deze buurt! Hoewel niet als het anders zijn.
Ik gepakt en een taxi gepakt. Laat Colaba, backpackers gebied.
-Zullen 400 roepies.
-niet, zet de meter.
- werkt niet.
-omdat vaarwel!
-goed,goed, taximeter
Ik nam mijn mochilón tot vier hotels voor het vinden van een met fatsoenlijke verstandige prijs. In eerste instantie wilde ik meer van 100 euro…
De hotelkamer waar ik besluit te blijven, waren 1.200 roepies. Mijn taxichauffeur huiden met een hotelmedewerker. Duidelijk, je zou moeten betalen de commissie.
Ik betaal de chauffeur de 100 roepies en ik markeer de meter toont een tabel geschreven…
- Ze zijn 240 roepies, Dit is de geactualiseerde koers omgerekend.
bespreken met de. Ik weet niet of de tafel wettelijk zal zijn. Het enige ding is dat het nog niet te veel geld, maar het maakt me kwaad dat tease me.
- Het wachten, Er steekt ook nachttarief!
- Goed, want dan 190 roepies.
Ik betaal de 190, Ik verveel me.
- Het wachten! meer 10 roepies per dragen van de rugzak
-Zo ver zijn we gekomen, neuken!
- Goed, Goed, 190 roepies.
Het zal, beklim de verpakking en ik het hotel betalen.
- Niet, zijn 120 plus 10% belasting!
Duidelijk, Ik word gebracht het plegen van de bestuurder. Voor een moment dat ik van hem sturen naar de hel en eten de taxi commissie. Maar dan ben ik ziek, en waar ik ga weer met de rugzak? Drinken.
En dit is Mumbai, de stad waar 19 miljoen, waarvan de helft op straat leven of tijdelijke hutjes, vertrekken elke dag om te leven.
Ik kan twee dingen doen. Een daarvan is om mijn verblijf te verlengen in het land, maar catch me een trein en ga naar Goa of in het binnenland. De andere is om te verblijven en te verkorten mijn verblijf.
In navolging van nu op de bus.
Bezoek vandaag : 5
Bezoek Gisteren : 63
Totaal Visit : 533179
Wie is er Online : 0
2 reacties
M Amparo
25 April, 2008 om 19:08 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Josan que cara de Cabreo que tienes en el autobus, Creo que la India no es para ti. Yo Conozco el mundo een traves de ti osea que un poco aguantes alli que quiero conocer India. Un beso
Anoniem
26 April, 2008 om 13:27 (UTC 1) Koppeling naar deze reactie
Vaya, pues es la que se me ha quedao…
Josan.